црвен (прид.) - фустан (имн.)

И, не дека нема да нѐ биде, зашто сме поднаучиле и ние по нешто под јорган сиве овие години живот, ама борделот ќе мора да се вика „Кај баба“, за да нема забуна при влезот во бордо обоениот хол, во кој гостите ќе ги дочекува хостеса во црвен фустан со длабоко деколте и, со насмевка, распеана ќе ги разнесува по собите... или, уште подобро, со фотогалерија што ќе оди на видеобим ќе ги нуди нашите вработени и пријавени работнички со бенефициран стаж.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
И почнав да се облекувам само во црвено: црвен фустан, црвени чорапи, црвени панделки во косата, црвени мартинки на рацете.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
НИША - Поовско-Кероловска приказна: „Нишај се!“, ѝ рекол таинствениот господин скриен во ниша на госпоѓицата занишана на нишалка. „Кон вас, да ве нанишанам?“, рекла госпоѓицата. „Ма, ништо“, рекол господинот. „Само се сетив на еден филм на Флајшер, за црвената нишалка.“ Во тој момент една нишка од црвениот фустан на госпоѓицата паднала врз господинот. „И сè како да се поништува!“ рекол, за крај, мистериозниот господин од нишата.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Како претоварена гемија однегде доплови дебела девојка во црвен фустан, ги развлече намачканите усни и седна до него.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)