цариградски (прид.) - студија (имн.)

Го водеа, сигурно, и необјасниви, мистични пориви кои се зацврстуваа во него за време на цариградските студии кога, покрај правото, ја студираше и источната философија.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
XXXIII Татко изворно го владееше турскиот јазик и врз него ги надгради јазикот на своите цариградски студии по шеријатско и модерно право, како и исламската филозофија, кон крајот на дваесеттите и почетокот на триесеттите години од XX век, првин на османскотурски (со арапските, персиските и другите странски примеси) и на турскиот јазик од времето на реформите на Мустафа Кемал Ататурк кога започна отстранувањето на арапските и на персиските зборови.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)