уличен (прид.) - врева (имн.)

Дебелите камени ѕидови, доскора постигнати од тешка глувост, ја прошмукаа уличната врева.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Сеедно. * Запис пронајден во улична врева ВРЕМЕ* Не умеам да живеам сега. Го слушам плачот на детето зад мене и старецот пред мене. * Запис пронајден надвор од времето
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Нервно пренапрегнатата анти-природа на велеградот со неговата улична врева, анонимноста, блескавите светла, трескавично изобличената еротичност, кафеата, кабареата, кокетите, танчерките и безделниците, сето тоа ги потткнувало и плашело уметниците (Кирхнер, понекогаш Нолде, Меиднер, Стеинхарт, а подоцна Бекман, Грос, Дикс, Феликсмилер).
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)