туѓ (прид.) - постела (имн.)

Мојот корен и неговиот, оставен вечерва во туѓа постела.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Будење со ќебе место со перница под главата!
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Ја остави вечерва својата топлина во туѓа постела.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Будење во туѓа постела по онаа ноќ со Дуда во кафеаната „Зора“.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)