туѓ (прид.) - желба (имн.)

Бојка, висната на раката на Виктор, и размавтана со облините под убаво изразениот струк, не знам зошто но не престануваше да ме потсетува дека чекорам по некоја туѓа желба!
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Јас лежев под дрвото; се чувствував глупаво, непријатно, оти удоволував на туѓа желба. Тој рече: „Затвори ги очите“.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Желба за доминација, своеглавост и одење против туѓите желби, кои се однесуваат за нејзино добро.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
„Нема потреба да се пројавува толкава загриженост за туѓите желби.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Ако мислев на тие приказни не ќе имаше потреба да се живеат нашите животи и да се создаваат нови приказни.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Инаку, кога веќе толку многу инсистирам на приказните, не мислев на оние што некогаш и негде животот ги напишал со помош на луѓе што ги немаме никогаш сретнато; не мислам ни на оние приказни што животот секој час ги создава користејќи притоа други личности и туѓи желби и спомени.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)