тврд (прид.) - вена (имн.)

Но, студентот пред себе го чувствуваше само бледото, беживотно тело, белите трепки, влагата што капе врз моќно големите, моќно црни зеници, тврдата вена на вилицата, низ којашто пулсот веќе не биеше, кутриот јазик, одамна без зборови, млитаво висејќи на неподвижната кука што укочено светка. Маргина 36 65
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)