твој (прид.) - лик (имн.)

Го знам и твојот лик и тие бледо нежни образи.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Јас и Ти две страни на огледало, месечина со две лица, меч, камен и оган.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
И знам дека ако те ислушам пак ќе ти поверувам и се ќе простам!
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Твојот лик е последна станица за моите мисли.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
И твојот лик да не е кој сега би не подучувал како се совладува времето под нозе што ни копа мислата што ни ја јаде и надешта ја гори.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
Зајдисонцето ме гледа од твоите очи на твојот лик продолжува да зрачи и в мракот што надоаѓа.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
Да, можеби понекогаш кај луѓето предизвикуваше внимание со твојата истоштеност, но јас, која те гледав секој ден, бев навикната на тој твој лик и знаев дека правиш падни-стани, ќе те фати слабост, изнемоштеност, но потоа пак ќе се подигнеш - како некој феникс.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Остана, писателу, твојот иден, сѐ уште нероден биограф, без важна документација за одгатнување на твојот лик!
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
- Те проколнува Јаков - слушаш ли, ѓаволу?
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Утре ќе го напишам твојот лик во вжештена смола, меѓу ороспии и крадловци, меѓу безделници и никаквеци.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Најважната работа што треба да ја сфатиш е дека, без разлика дали си весел или гневот го обзема твојот лик, сјајот на твојата кожа пак има виножито кое се огледува во сонцето, наспроти твојот гнев или веселост – рече старецот.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)