сув (прид.) - пиперка (имн.)

Ракија, од пагури, мажите пиеја и пред и по вечера.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Тоа е едноставна и душманска лута манџа. Измешани со црвена пипер се запржува брашно и кромид, потоа сето тоа се тура во вода која врие и во која има турено сол и масло и во која се додаваат суви пиперки, везени; кога сето тоа добро ќе проврие, вечерата е готова.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Освен суви пиперки, нотец и малку нане ништо друго во него не се клава, а се потпржува со троа кромид и црвена пипер, без брашно.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
- Може, може, - рече и Шишман, - ама да имаш една сува пиперка, да ја потпечиме во огнот... Ланска.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Можеше да стане угостител и да држи кафеана со македонски специјалитети кои денес се нудат, како расолница со сечкана сува пиперка, растриен компир со праз, исто таков грав, бакардан со и без сирење, пиперки со урда и тие некои живи салати во качиња и буренца... на децата им се збоктисуваа, зашто се вртеа сѐ истите и истите, па можеби затоа ни денес не одат по кафеани.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
За оние што од кафеана не излегуваат, подгответе му специјалитет - староскопски, растриен со сува пиперка и лук и со право речете му дека и дома сервирате „светско, а наше“.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
ТЕОДОС: Чекај, стој, лелекало! Кажи од каде знаеш дека Арсен кинисал?
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Уф, бегај ми од пред очи ти, кукумјавко, зашто ќе те здробам како сува пиперка!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Лево на ѕидот е прикачена икона на св. Никола, пред која виси кандило, а негде понатаму голем дрвен солник, низалки суви пиперки и друго.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Списокот не е голем: суви пиперки, јогурт, младо лукче, фиферонки у пластично шише од литроипол, ракија у исто шише ама од два литра, рибизли, овчо кисело без овошје, шампити, добри вишни...
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
Еднаш меѓу Змејковите прсти во конзервата се срони една шарена сува пиперка, која дотогаш стинееше на прозорецот, од неа запрже слузокожата во носот.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Понатаму ги обеси и венците кромит, лук и суви пиперки.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Го превртувавме месото на жарот со долги, зашилени ветки, бавно, секој со исчекување дека некој прв ќе почне да јаде.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Бевме научени на изварка, на суви пиперки, на кромид.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
А сега домарот пред него гласно размислуваше дали гостинот што слика ќе остане две - три недели, или цел месец па и два, и како да си помине тој, па и домарот покрај него, само со манастирски грав, еднаш во седмицата зелник од селото, па и некое јагне ако се згоди празник, да не ги сметаме тука: домашниот леб што го месеше и го печеше невестата во селото двапати неделно, биеното сирење на маша над мангал, низите суви пиперки и солени циронки, како и бинлаците вино и ракија дарувани на манастирот од останати верници, за светците не за грешниците.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Погледнав нагоре – таванот беше цел покриен со кромид, пченка, суви пиперки и лук.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Влеговме во една куќа во која имаше двајца старци и една жена од педесетина години.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)