страшен (прид.) - око (имн.)

Селото го напаѓаа невидени роеви влакнести муви со страшни очи кога богзнае каков солен ветар го довеа од некоја далечна земја внукот на поојникот Осип Крстин, за толку години неизменетиот студеноок и молчалив Антуш Крстин.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Моето хоби ми даде пар страшни очи и понекогаш замислувам дека тие ми почнуваат од главата; па сепак, можеби не гледам ништо поинаку од Галилеј којшто во нишалото согледуваше извесна и одредена намера.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)