страшен (прид.) - крик (имн.)

Тоа беше очајнички крик. Страшен крик на невино осуден. Повик за милост. За милосрдие.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Потоа... Чекор во воздухот и... страшен крик ја потресе Преспа...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Поарно ти е в котел да си пикнат Во страшен крик гревовите да рикнат Ако моќ пак имаш тоа да го спречиш Вели – стори нешто, нешто речи Ак и тоа сметаш залудно го чиниш Малку ќе се сите вистини Осмели се прашај какво значење се скрило Дал тоа јаве ќе е ил само си сонил Кој се тие доволни Три Света И зошто за нив приказни се плетат? (Тоа е чуената земјина поделба
„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)
Старецот замавна и со страшен крик на бледите усни го спушти стапот преку грбот на Кузмана.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)