стар (прид.) - излитен (прид.)

Старата излитена чанта, надуена од неколкуте книги во неа, му го враќаше некогашното достоинство кога чекореше врз калдрмата крај реката.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Едниот од нив потскокнуваше, а другиот, еден стар излитен дедо од канализациите, стоеше исправено, држејќи се со розеникавите шепи за жиците и душкајќи го крволочно воздухот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Потпре подбрадок на десната рака и со подзамижаните очи, замислено гледа во лицата на командантите: облечени се во стари излитени чешки офицерски униформи.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Кога конечно ќе ја прочиташе според него вистинската книга, а таа беше секогаш последната, според распоредот на рафтовите во библиотеката и редот на читањето што само за него имаше некакво посебно значење, тој ќе си ја ставеше старата излитена вратоврска и црната паларија донесени уште од Цариград и излегуваше во старата чаршија да се види со своите најблиски верни пријатели со кои играше балкански покер.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Камилски го чекаше во својата библиотека целиот потонат во книгите, ѕиркаше од некоја барикада од нив, како да беше се престорил и самиот во книга, со животот во неа колку да може да се прелистува како единствена книга.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
На отворите што требаше да бидат врати обично прво се оптегнаа стари излитени куверти.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Болката не се сокрива со стара излитена завеса...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)