стар (прид.) - мома (имн.)

Дури тогаш се покажа женското суштество, што покрај дедо Иван ја обитаваше оваа куќа, единствената негова ќерка, веќе стара мома од близу четириесет години, мала и спечена, со добродушно и виновно усмевнато лице, малку дури поцрвенета, срамлива.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Јас само ќе додадам дека тетка Маца навистина засекогаш остана стара мома...
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Невена е, исто така, на сите нас познат лик на „стара мома“ која цел век го чека саканиот без да го дочека.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
И дека не сум далеку од тоа да бидам исмеана и оставена стара мома. „Јано кој ги меси облаците? Бог?“
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Внатрешно, меѓутоа, сево ова му годеше, и тоа чудно: макар да знаеше дека со ништо оваа стара мома, ситна и загубена, не може да го привлече.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Мислам дека еден дел од разговоров со Таша го водевме онаа вечер кога и го предавав решението за пензијата, или за помошта што и беше доделена.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)