стар (прид.) - железничар (имн.)

Стариот железничар нестрпливо си ја поправаше шапката, без потреба поткашлувајќи во дворот - на чистиот воздух.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Стариот железничар ги прередуваше ќерамидите за нови дождови и ништо не довикуваше на старата, гледајќи ја како се испиња по за’рѓената шипка.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Стариот железничар одеше од едниот крај на градот до другиот, носејќи ја младата фиданка за најновиот гроб на својот најстар син.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
И ние, одговараше стариот железничар Круме, а во себеси молеше: само што подоцна.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)