стар (прид.) - ден (имн.)

Во старите денови, богатите луѓе, луѓето на врвот...“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тоа запишано проклетство Детство, чудесно и мирисно За стари дни сокриено Во тебе, во градината твоја, Во која се сонува и сонува И кога те прогонува Времето.
„Сонети“ од Михаил Ренџов (1987)
Се возевме наоколу цел ден, а тој седеше на задното седиште и ми раскажуваше приказни за Холивуд од старите денови, а потоа застанувавме кај „Gour- met Chalet” да купиме стек за неговата вечера која чинеше колку една моја дневница.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Неговиот оптимизам во однос на таа можност на стари денови беше прилично уништен.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Поедноставено, телото за него е средство на духот, нешто што спаѓа во надворешната човекова природа и што е можно и треба да биде овладеано со силата на волјата.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Кога чуја старците тој збор од старио, многу мака му паднало.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Најпосле се согласија да одаат кај старио да го молат да му кажи.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Зер немаш челад што да ти поможат за ти на стари дни да си починиш?
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
„Не беше сѐ лето во тие стари денови“, рече таа.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)