спуштен (прид.) - кон (предл.)

Фигурката беше обоена црно, освен лицето, кое беше црвено, со поглед спуштен кон кошницата.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Очите му беа спуштени кон земјата како да разгледуваше некоја бубачка што ползи.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Волчи лик: две смрзнати црвени зеници косо спуштени кон широкиот корен на носот.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Волчи лик: две смрзнати црвени зеници косо спуштени кон широкиот корен на носот.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)