современ (прид.) - човек (имн.)

Секаде до каде може со својот автомобил да дојде современиот човек, оставил нечистотија, неред.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Можеби оти се покажа борец против најголемото зло на современиот човек - депресијата, го почитувам Коваќевиќ, ја почитувам секоја негова изговорена, напишана реч.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Имено, во театарот современиот човек може да учествува во вистинска дебата за непотребноста од војната во Ирак, за доцнењето на возовите...
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Роден е во Токио, каде што останал до крајот на својот живот.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Во визијата на Лефевр за “урбаната револуција”, современиот човек брза во таквото сепрождирачко урбано грло, што само по себе предизвикува одредена одбивност.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Современиот човек е отиден у виртуелен курац.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Романите и расказите на Франц Кафка се израз на отуѓеноста, на осаменоста и на анксиозноста на современиот човек, проекција на противставените односи меѓу моќната, нехумана и тоталитарна држава (секоја институција на власт и авторитет, држава, политичка, црковна, семејна) и немоќната единка (обичниот човек).
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Па сепак, и покрај тие ситни, а чести пакости, во него преовладуваше убедувањето дека душевните болести на современиот човек не можат повеќе да се лекуваат со малограѓанска свест, со која единствено беа вооружени психијатрите од стариот ков.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)