слеп (прид.) - кутре (имн.)

Ама, ете, ја залуде оној нејзин фелтфебел Никодим и отрча по него како слепо кутренце по истурено млеко.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Кога си заминуваше светлината Денот квичеше како слепо кутре И го фрлија в река Ако ја надвие водата и залае на песокта Ќе му стане водич на слепецон што чека на брегов
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Та сега како слепо кутре ме глода до коска.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)