скап (прид.) - мој (прид.)

- Аман, мажу, плачејќи му се молила, те молам доста, доста ја тепа метлата, оти ми ја скапа мојата снага, за првпат сега прости а, па вторипат, ако не те пориза, што сакаш тогај прај е.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Ја се надеев тамо да је пораат одовде, туку тамо било уште помачно.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Богатијот разбрал оти с¯ тоа је од мрза и им рекол да го закопаат.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Залудно се мачиш со твоите сомневања. - Ох, мили, скап мој, како да го пронајдам оној збор што ќе го изрази она чувствување на жената како мене, слезена вака ниско.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)