сив (прид.) - облак (имн.)

Над Водно се таложеше сив облак, голема црна мачка што полека лази кон улицата.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
На небото, над градот, се протнаа двата сиви облаци еден во друг, носејќи го во себе потенцијалното семе на дождот.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Тука пристигаа и заминуваа, се празнеа и одново се полнеа бродови, донесуваа и однесуваа производи, лични и трговски добра, но и луѓе, судбини, надежи, пораки, усно доверени вести и епистоли забележани со писма кои се читаа, се пишуваа, но и се испраќаа на сите можни страни на морската шир.  Карер го сврте погледот кон разбрануваното море над кое се пластеа сиви облаци.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Одеднаш, од зад сивиот облак, ѕирна сонцето и сета гора ја прелеа со златен сјај.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Го чувствуваше оловниот притисок што беше стежнат над целиот предел, над главата, врз погледот, во душата.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Потоа Јаков и сам погледна во небото, полно со сиви облаци.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Од север видливо се движеше сиво облаче, тешко од дожд.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)