сив (прид.) - коса (имн.)

Тој беше огромен човек, со грива од мрсна сива коса, со обесено и збрчакно лице и со дебели црнечки бузи.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Во неговата сива коса беше Првата светска, Малоазиската, Акронафплија, Метаксасовата ренка и рицинусот, албанските планини, германската, судирот со ЕЛАС, планините и ридиштата на Кичевијата и Шар Планина и сега оваа...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Но колку и да сакав не можев да согледам никаков лик - се е само жолтеникава лелеавост, парче чело под сива коса, делче на издолженост помеѓу празно око и костенлива вилица, мртов чад од шупливост на ленена јака.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)