свој (прид.) - неумолив (прид.)

Сѐ до оној ден, веднаш спроти почетокот на Војната, кога Језекил судбината му завиде и на тоа, што му го имаше делено толку скржаво, и посегна со својата неумолива рака и тоа да му го земе.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Заборавот лесно ги прекри со својот неумолив превез нивните кревки и неубедливи дела.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Козјото време течеше со својата неумолива логика, посилно од идеологијата што сакаа тие по секоја цена да ја наметнат...
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)