свој (прид.) - јајце (имн.)

Ластовицата што ја ослободи твојата вера не стоеше простум, таа веќе ги насади своите јајца: така се зголеми твојата верба во започнатите работи – раскажуваше старецот додека се движеа еден кон друг.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Јас имам од свое јајце пиле, велам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
„Во Јужна Америка и во Африка. Еден вид мува ќе те касне и ги полегнува своите јајца во твојата крв, и кога јајцата ќе созреат, ларвите - мали бели црвчиња - преминуваат во твоите очни јаболкца, токму под мембраната, такашто можеш да видиш како се грчат.”
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Не се осмелуваат да ги стават своите јајца во иста кошница.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Од другата страна на жицата имаше молк.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Бреда?“ „Тоа е одвратно“, рече таа. „Тоа навистина е одвратно.“ „Но мислев...“ Се повлекував. „Извини“, реков.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Ластовицата е твојата верба; досега непрестајно сомнежот ѝ додеваше, па таа никако на мир не можеше да ги снесе своите јајца; самодовербата ти беше преплашена – старецот му го појасни на Еразмо основниот принцип според кој нештата се разбираат на духовен начин.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Најубавите деца сами си ги јадеме или ги подметнуваме во туѓа служба, како кукавицата своите јајца во туѓите гнезда.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)