ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Двете доктрини, ФАШИЗАМ-НАЦИЗАМ и КОМУНИЗАМ, во МОДЕРНАТА УМЕТНОСТ гледаа инспиративен метод за насилна естетизација и идеализација на своите светови.

Стариот учител искрено го жалеше овој млад човек за кого што имаше слушано од другите колеги, дека често го обземало очајание и досада, но си мислеше: ќе му мине; отпрвин сите се лошо расположени, а после свикнуваат, дури по некои и го засакуваат со целата своја душа селото, штом ќе ја откријат смислата на својот свет учителски, позив.

Јан Лудвик го исмеваше нашиот свет и тврдеше дека тоа е лажен свет, дека е илузија; ние моравме да се браниме себеси, да го одбраниме светот во кој живеевме, оти немавме друг свет, свој свет, како што имаше тој; ако го изгубевме светот на Партијата, ние ќе останевме сами со себе, и ќе моравме да погледнеме во празнотијата на сопствените души.

Она нешто малку кукулинци што останаа под изгорената црногорица, одамна, речиси од дните на првите порази под Отоманијата, престанаа да се чудат, поточно сѐ повеќе прилегаа на дедовците, кои по познатата тврдоглавост се оддалечуваат еден од друг и станале секој свој свет во себе.

Тој пак се затвора во својот свет, полн со мисли и некакви несфатливи светлини од коишто сета негова душа празнично грее.

Љубоморен сум на актерите преку кои таа доживува некој свој свет, нешто што ѝ недостасува.

Ненадејно, сред оваа тишина, сред оваа долга едноличност, ти доаѓа некој и наеднаш во твојот свет на тишина и осаменост, внесува свој свет, поинаков, необичен, непознат.

Со тоа не мислам дека сите корисници ќе си создаваат свои светови, ќе се продаваат многу веќе изготвени производи.

Дали си создавал свои светови во фантазијата кога си бил мал?

Дали есента, секогаш благородна за носталгични споредби, или можеби старите ракописи што крцкаат под буквите како претоварен, ислужен брод, но кои под песокта сè уште очајнички веруваат ви некои свои светови?

Мртви, вратете му се на својот свет! Но мртвите останале таму кај што ги закопале живите.

Се тргал, сакал да му се врати на својот свет што го измислувал, сакал да гледа како по усвитени карпи се лизгаат грешни души, со крици на врани паѓаат во густо и вжештено море и ѕурат со усвитени клобуци кон своето блажевито минато.

Јаков Иконописец останал сам, врел и во оклоп на модрици, наеднаш безимен и бутнат на некое дно на кое само месото ја памети својата болка.

Човекот со црна креста на темето избегал крстејќи се во скокови зашто мислел дека и него го демнат како тој самиот што демнел и што го начекал дојденецот со превивка преку едното око доколку не верувал во подгробни сили како, малку подоцна, што можел да се вангелоса и Лозан Перуника: во дворот на манастирот видел трепетливи пламенчиња што се движеле кружно.

„Ајде да ти ги покажам другите простории,“ реков, па излеговме од салата и побрзавме по ходникот.

„А кој спомена излекување? Па овде никој не е болен, овде само секој си живее во свој свет,“ и му ги поднаместив наочарите на носот кој малку му се беше вцрвил од алкохолот.

Ернст, Европеец, беше навикнал да се движи во светот како во свој свет, суреден, добро познат и доволно осмислен.

За возврат, или како награда, на Поетот целосно му припаѓа привилегијата да располага и да господари со својот свет на соништата.