свој (прид.) - лудо (имн.)

Неговата книга со брадавици на насловната беше неочекувано анти-задоволство.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
1. Скриен во сонет како во сонот, Римуван, а неразбран, На пусија дочекан, гонет Од стин и троглави змии, Занесен, во сонот изгубен, сет Изѕемнет, поцрнет од рими, Од своите луди посестрими И од аждери- ѕверки, душодерки; Сонет, недосонет, буден Слуден и студен од мори, Сосема сам, над димни гори, Фатен во тешко оро Со студот и со зборот, Од темни ноќи, до бели зори.
„Сонети“ од Михаил Ренџов (1987)
Гронинг: За мене е малку преморбиден, но го ценам и мило ми е што постојат луѓе како Арт Спигелман и Франсоа Моули кои ги камшикуваат тие чудаци на начин кој им овозможува да ги прават своите луди нешта.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)