свој (прид.) - значење (имн.)

Тој забележува дека фразите доаѓаат во фамилии, често бинарни фамилии, и тврди дека една фраза го има своето значење благодарение на нејзината поврзаност со останатите фрази од таа фамилија, и, особено, поради нејзиното разликувачко место во фамилијата.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Или, отстранувајќи го велот на циркуларност, можеме да кажеме: секој од зборовите во фамилијата има значење благодарение на неговата мрежа од релации на спротиставеност со останатите членови од фамилијата, односно, неговата разлика од нив.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
4 Веќе структурализмот го отфрла гледиштето дека една фраза има значење благодарение на тоа што го изразува самиот поим како таков.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Овој податок укажува на тоа дека црквичката во Дупка веќе уште тогаш, во тие одамнешни времиња, загубила на своето значење.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Митологијата којашто ги зафати балканските историографии во втората половина на XIX и XX век, во времето на подемот на новите држави- нации, во голема мера ја деформира историјата на Царството чие постоење и цивилизациски обележја, кои често биле заеднички со истите народи, се настојуваше по секоја цена да се избришат од меморијата на народите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Почнуваше свеченоста на книгите. Тие како да оживуваа од говорот на двајцата пријатели, небаре се прелистуваа сами од себе, ги оживуваа своите значења.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
XLVI Кога започнаа да трагаат по опасните турцизми во балканските јазици кои во толковните и другите речници носеа најчесто ознаки дека се зборови историзми, кои главно си го завршиле своето значење, Татко и Климент Камилски не можеа воопшто да си претпостават, по нивните сестрани потраги, колку продолжуваше мистериозното присуство на овие поими, со незавршено, изменето и разгрането значење во балканските јазици.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
На врвот: карпести ѕидини , тврдина поставена на голема височина, во која сѐ има свое значење: Секој карпест стол или престол е направен со посебна цел.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Ние живееме во култура каде сеќавањето, нарацијата, романтичните приказни и надежта за промени сѐ уште функционираат и каде што една егзистенцијалистичка врзаност за едно одредено место сѐ уште не го изгубила своето значење. 22 Margina #4-5 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Велеше: „Не ветувај ништо пребрзо, зашто пребрзото ветување, го губи своето значење и тежина.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Како што вели (Rychlack 1991, стр. 11): „Значењата добро - лошо . . . интрисички навлегуваат едното во другото во своите значења.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
По нејзиното доаѓање дел од основните методи на дотогашната работа, што се потпираа на долгогодишното искуство, или го изгубија своето значење, или бараа неодложно прилагодување на непредвидливите ситуации, но многу позбунувачки беше тоа што се случи со началникот Круме Волнаровски: јас станував сѐ повеќе несигурен и неспокоен, затворен и оттуѓен, лош кон другите и кон себе.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Филозофот гледаше во мене и рече: „Затоа и ти го раскажав собитието со слепиот од Кападокија; секој глас си има свое значење, само што ние тие значења сме ги заборавиле.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Сега е важно тоа: го видовме малечкиот камен од Месечината, а знаеме дека сме виделе нешто многу големо по своето значење.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Постојаното завивање на ветерот почна да го вознемирува, одеднаш многу важни нешта изгубија од своето значење, момчето дури не сакаше ни да размислува за нив, се чувствуваше мрзелив и сонлив.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Би било најголемата несреќа што би можеле да му се случи нему тука тоа надвладување и цибрината; пред неа сè го губеше своето значење и стануваше сосема ситно, а тој остануваше празен и бесцелно зашуткан среде таа снежна тишина.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Во некои случаи можеби би била доволна некоја контекстуална студија на стиловите на дизајните и на нивната историја за да се расчисти мистеријата на нашите инстинктивни реакции кон поединечни предмети така што ќе се укаже на културните традиции на кои алудираат тие предмети, на родословието на претставувањата од кои потекнуваат и на мрежата од асоцијации на кои се надоврзуваат за да ги создадат своите значења и за да се здобијат со конкретните општествени значења што ги изразуваат.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Зошто не можеме да ги распознаеме вредностите за кои се работи кога нешто ни се допаѓа и не ни се допаѓа и кои изгледа играат толку пресудна улога кога се дефинира кои сме?
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Зошто не можеме разбирливо и систематски да опишеме што е тоа што тој предмет значи за нас, сосе точните влогови во нашата реакција на него?
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Во други случаи, односите меѓу стилот, вкусот, класата, родот, сексуалноста и идентитетот остануваат збунувачки недофатни, барем со оглед на сегашната палета од расположливи инструменти за критичка, општествена и семиотска анализа.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Тоа што се случи со дедо ми Баџак, по своето значење ги надмина сите мои случки и доживувања од летото, кое ги минав така, како ниедно лето дотогаш.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Битно е зашто на тој начин полесно ќе се навлезе во сложениот механизам со кој таа ги пласира своите значења, своите поенти и откривања.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Во нејзиниот живот со своите значења се испреплетуваа првин „грчката врска”, па „италијанската”, зачнати од нејзините единствени патувања во Грција, во Солун и во Италија.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
На своите книги, Татко гледаше како на стари друга­ри кои го напуштиле, ги истрошиле своите значења, едно­ставно започнале да умираат една по друга.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Сега е важно тоа: го видовме малечкиот камен од Месечината, а знаеме дека сме виделе нешто многу големо по своето значење.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)