свој (прид.) - желба (имн.)

Краста: Што? Не веруваш дека денес на мојот роденден можам да остварам многу свои желби и тоа баш со оваа ламба?
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Токму таа загуба на идентитетот на уметничките стратегии им допушта еден специфичен рез во телото и една специфична структура која сака што повеќе да се оддалечи од традиционалната физикалност на телесните ограничувања, како што се просторот и времето, која сака да се оддалечи од причинската или непричинската логика на прикажување и наместо тоа да обликува некоја нова структура: структура во која ќе биде можно учествување на далечина, која ќе биде од информатички материјал и умножена на безброј нивоа.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Овој арапски прдеж не би можел ниту чорапи да исплете, а камоли да ме натера да се заљубам во џуџе!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Брзината и беско­нечната интерактивност се карак­теристики на таа структура, што значи дека погледите постојано се менуваат и постојано кршат, дека естетските стратегии постојано се расплетуваат на безброј страни, внесувајќи постојано нови информации и во својата желба да видат зад, а всушност сè повеќе празнејќи го телото.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Во својата гротескна природност изгледаше како човек кој станал идентичен со својата желба, како отелотворен, чекоречки day dream, како фантазам што зборува.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
— Шо ти е, мори златна, шо плачиш, шо сакаш и шо немаш? — ја запраша Толе и зачека да си ги каже Миша своите желби, кои тој веднаш имаше да ги исполни.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Мртвиот јазол на неговата желба го доведува до точка на самодеструкција: до својата смрт тој јаде „ништо” за да ја одржи својата желба незадоволена.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Наспроти уметникот што пости пантерот нема проблем со својата желба.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Мајчинската љубов ја ограничува детски желба така што детското одбивање на таа љубов во форма на одбивање храна претставува единствен начин тоа да ја одржи својата желба во движење.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Дали таа со својата желба не го удвојуваше нивното присуство?
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Животот се менува. Еден од начините на кој се обидувам да го променам својот живот е да се ослободам од своите желби за да не бидам глув и слеп кон светот околу себе.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Преку преведувачот, Американецот ги изрази своите желби, но не доби никаков одговор.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
„Сигурен сум дека можете да ја продадете на некоја ѕвезда во Холивуд“, одговори старешината.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Би пиел и алкохол, но направив грешка и отидов на лекар кој го забранува.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Во блиска иднина луѓето нема да страдаат од шизофренија; ќе бидат шизофрени (ако и тогаш) кога ќе имаат желба за тоа.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Се упати во некој манастир за кој беше слушнал дека има некои посебни паравани и му појде од рака да се состане со старешината на манастирот, којшто, меѓутоа, не проговори цело време на состанокот.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Кучката малку ја заврте главата, уште пониско спуштајќи ја, покажувајќи ја со тоа својата покорност, својата желба за пријателство.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Во таа смисла, светот на Ботеро е свет на сликичката, на “лубок” и во исто време, тој е толку сложен во својата конструкција; тоа е народен свет затоа што во таа “служба” за која веќе говоревме, народот не го познава лажниот срам, тој отворено говори за сѐ, за своите наклоности, своите желби, своите форми; него не го вежбаат во непотребните чувства, затоа што тоа ќе значеше да се посомневаш во среќата да бидеш она што си.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Нели, токму така еднаш бев рекол.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„Ќе дојде некогаш и тој ден кога ќе морам да ја слушнам својата желба!“
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Фјодор веќе беше безнадежно недофатлив во своите желби и својот респект уперени навнатре.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Вилиците механички им се отвараа за да внесат по некоја шпагета во шокираните ждрела.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Затоа што културата на хетеросексуалноста, која инсистира на својата неутралност, ги охрабрува стрејт-луѓето да им дадат на своите желби и на начините на живеење очигледна здравозаготовост.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Но немаат често свесна свест дека општественото суштествување им е изведба.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
И навистина, ги одвраќа од распитување на општествените форми воопшто. ‌Настраните, меѓутоа, се принудени да се впуштаат барем во зрно критичко промислување на светот каков што е даден.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Сексуалната лишеност е темелна и пресудна за субјективните искуства на геј- мажите, не затоа што сите сме патетични сексуално изгладнети изопштеници кои никако да успеат да си најдат прифатливи партнери, туку затоа што задоволството на возрасните не може баш да ја надомести претходната историја на неисполнетост. (Како што вели Џорџ Хагерти кога зборува за гејството на пасторалната елегија, „Љубовта сочинета од загуба е љубов што изнедрува копнеж што не може да се исполни“.263
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
За да ја осознаете докрај мистеријата на хомосексуалната привлечност, вниманието морате да си го сосредоточите кон предметот на својата желба во нејзината најцелосна контекстуална оствареност, во нејзината целосна општествена конкретност, во нејзината особена општествена систематичност.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Стрејт-мажите мораат да научат да играат една или друга верзија на хетеросексуалната мажественост, а можат да имаат и свест за неавтентичноста на обликот – можат, и тоа како, да ја сметаат за нешто задушно наметнато врз нивните спонтани инстинкти.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
На рана возраст во животот, во кои и да е миг кога стануваме силно свесни за своите желби, геј-мажите откриваат дека повеќето човечки суштества што нѐ привлекуваат ни најмалку не се заинтересирани за сексуална врска со нас, дека не ги привлекуваме и дека не може да ги привлекуваме и дека некои од нив самиот факт за нашата желба ги грози.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Зошто немаат?
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Окован во своите желби да ги дофати само материјалните соништа, му дојде да граба од видливите нешта.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Меѓутоа, застапникот на писателот во Буенос Аирес изјави дека Борхес умрел поради рак на црниот дроб и дека неговата вдовица Марија Кодама е единствен наследник. okno.mk | Margina #32-33 [1996] 228
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Хорхе Луис Борхес ДЕЛОВИ ОД АПОКРИФНОТО ЕВАНГЕЛИЕ 3. Тешко му на сиромавиот со дух, бидејќи под земјата ќе биде она што е сега на земјата.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Во јуни, три дена по излегувањето од болница, умира во својот женевски стан; по своја желба покопан е во женева.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Европските весници објавија дека умрел од емфизем на градите или од срцев удар.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Долго чекав одново да ја изговори таа своја желба, а потоа јас го потсетив на неа. „Се плашам,“ ми рече.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Тогаш зборувавме за стравот, и за толку многу други нешта; минувавме денови во кои, како што ги испитувавме нашите тела, како што ги пребарувавме телата откривајќи од каде толку љубов токму кон тоа тело, така си ги пребарувавме и душите: сакавме да знаеме што значи за мене, а што за него, болката, и што значи задоволството, се прашувавме и потпрашувавме што е љубовта, а што неверството.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
97. Израз во рускиот јазик: против својата желба, со тешко срце, со страв.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Нужната потреба ги одделува гледачите од театарџиите особено од потребата да запрат некој театарџија на улица и да почнат да му ги изнесуваат своите желби, то ест да го убедуваат дека во театарот треба да има повеќе комедии, да не речам, смешки.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Се сеќаваше на движењето на својата рака додека со молив ги потцртуваше редовите во книгите што ги читаше и на својата желба да потцрта за да не заборави.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Откако стигнаа, беа сместени во спортскиот центар на Кошутњак, а потоа секој по своја желба го разгледуваше главниот град.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Држејќи ја својата рака врз влакнестите гради на Томо, Рада продолжи да ги реди своите желби.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Значи, несвесно се раѓаме, не по своја желба.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Често ние се заплеткуваме во некоја зла иронија и секогаш се покажуваме во своите желби такви какви што не сме.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
На родилката ѝ биле дадени три имиња, да одбере едно по своја желба: Мокиј, Сосиј, или пак, да го наречат детето според маченикот Хоздазат.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Тргнувајќи од своите желби, верувам дека секој човек љуби нештата да ги толкува, како што сака лично тој.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Подобрување на изразувањето на своите желби и одлуки во однос на партнерот.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Петок Февруари ...и без да се сетиме на неа, осамата доаѓа немо и тивко, тромо најавувајќи ја својата моќ, својата желба за освојување дури до прогон.
„Записки“ од Милчо Мисоски (2013)
Уште на другиот ден Крчо ги навираше своите слаби раце во големите нови машки калци, на кои Нешка навезе и две букви: Н.К. за да се потсетува Крсте од кого се и да му ја потврди својата желба дека така сака да се вика Неда Крстева.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
И преку Илка Сукалов, кај кого сега навистина се прикри, иако не го сакаше и сега како едно време кога излезе комита, му ја соопшти својата желба за предавање на самиот окружен началник во Битола.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Односно, не по своја желба, откако ме сопнаа, мислам бутнаа, тоа после, прво ме избраа…
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Осамен е тој во мракот, во тој прав без дно, сам е со своите желби и надежи.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Но тоа не значи дека ѝ верувам на секоја своја желба!“, вели тој и наеднаш се исперчува пред мене, како да брани којзнае колкава вистина.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„Кога ќе стркалаш карпа од ридот зар можеш да знаеш кого сѐ ќе повреди, во што сѐ ќе удри и каде најпосле ќе се распарчи и ќе се здроби!“, ми вели тој а со очите како и вистински да ја гледа таа огромна грамада што се валка од ридот и оди право кон него.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Сите се ѓаволски информирани за себе и за својата желба.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Толку е почовечки да се предаде својата судбина, својата желба, својата волја во рацете на некој друг. 68 Margina #10 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Би требало поединецот да се претвори во роб на својот идентитет, својата волја, својата одговорност и својата желба.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Седат и молчат загледани во огнот и секој си ја тегне мислата, ја ткае - доткајува, во неа ги врзува своите желби и сакања...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Тогаш му доаѓаа, заедно со тие чудесни слики и некои необични мисли од кои дури самиот се плашеше, како, на пример, не му припаѓа тој никому, не е роб, дури не е ни зависен, и сè што е негово е само негово, толку многу негово што тој има право, по своја желба и мерак, да го разделува на оние што ги сака или сожалува, а никако на еминот кој тоа му го земаше сосила.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Ќе ткаат килими, ќе ги вткајуваат во нив своите желби, своите соништа, своите мечти, а во тие убавини што ќе излезат од под нивните прсти некој друг ќе ужива.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Го послушав, зошто тој ми даде очи да го видам гревот, тој ми даде душа да го простам тој грев и на крај ми даде голема награда за да ги исполнам своите желби и да го живеам животот како што заслужувам.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)