свој (прид.) - дилема (имн.)

Со оваа своја дилема се позанимавав во едно од поглавјата на книгава.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Додека светот не можеше да ги разреши своите дилеми, мистерии и мизерии, Клара знаеше дека сè дури го повторува судбоносното: veni, vidi - vici ... veni, vidi - vici ..., таа ќе ја реши сопствената. И така од „ВД” стана - „ВИЦЕ”!
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Татко прв започна со својата дилема: Размислував цела ноќ.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
„Веројатно се виновни снежните планини од онаа страна на Саемскиот комплекс“, се обиде да го најави можниот одговор на својата дилема Филип Д.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Вујна Клементина, слушајќи ги и таа ученичките, од различна националност и вера, како пеат една француска песна, знаела дека не е ни место ни време за да ги искажува своите дилеми, кога нејзината штитеничка Ервехе веќе беше восхитена и прифатена во „утописката оаза”.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)