свој (прид.) - вечна (имн.)

Го напушташе каменоломот и одеше во гробиштата да ги средува камењата што ги делкаше и ги приготвуваше да си направи, додека е жив, и за себе гроб - своја вечна куќа.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Татко продолжуваше со својата вечна теза за релативизирање и на најголемите антагонизми, овој пат предизвикани од верските конверзии.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)