росен (прид.) - цвеќе (имн.)

Ел - Тепе в облак надвишил чело, шумоли тивко низ гора лист, мирисат росни цвеќиња в долој, ромори поток ко солза чист...
„Мое село“ од Ванчо Николески (1950)
- Каде, Росе каде росно цвеќе мое, ја прашувам, си ги бришам солзите и одам по неа.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)