раширен (прид.) - око (имн.)

Крстан го гледаше со раширени очи и потона во тешки мисли.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Полуотворени усти, раширени очи.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Одеднаш открив дека во неговите огромни раширени очи нема гнев, ниту желба за одмазда, туку тивок очај, една голема прекорна тага. – Како си? – пропелтечив. Ништо не ми одговори.
„Младиот мајстор на играта“ од Александар Прокопиев (1983)
- Што? задушено се одѕива тој; како допрва да ме видел, ме гледа со раширени очи. Не ми одговара.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Не одговорив. Гледав со раширени очи во шареното книже што го туткаше со долгите прсти.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Групата луѓе со раширени очи гледаа кон местото каде што замина јастребот.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
-Ме убеди во вистината! – Еразмо беше вчудовиден од моќта на расудувањето на старецот, зачудено гледајќи во него со раширени очи.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
А јас стојам до неа, пушам и внимателно си ја разгледувам ракавицата.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Надењка е ни жива, ни мртва. Побледела, одвај дише... Ѝ помагам да стане. – За ништо на светов нема да се спуштам уште еднаш – вели таа, гледајќи ме со раширени очи, полни со страв и ужас. – За ништо на светов! За малку ќе умрев!
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Одненадеж, таа стана со раширени очи. Сакаше нешто да каже. Нервите ѝ заиграа.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)