пуст (прид.) - планина (имн.)

Па, право да ти кажа, бре побратиме, не се ни оди ноќе низ ваа пуста планина.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Јас ќе си бегам овие дена Со Илија во пуста планина, А мојата мајка црна вдовица Ќе остане сама како кукавица!
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
На кавгата згора се примешаа големците, ѓоа да смираат некоја работа, да поеќе ја запалија работата (што велат: Ѓаолот ни орат ни копат, само луѓе скаруат) и туку беше се поткачиле сите да се бијат, и да се тераат по таја пуста планина.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Три дни и три ноќи што се биле и се тепале, крв до колена беше напрајле.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Околу нас беа пусти планини до теме потопени во млака ноќ.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
На кавгата згора се примешаа големците, ѓоа да смират некоја работа, да повеќе ја запалија работата (што ти велаат: „ѓаволот ни ора ни копа, само луѓе скарува“) и туку беше се поткачиле сите да се бијат и да се тераат по таа пуста планина.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)