проѕирен (прид.) - око (имн.)

Како што почнаа да се топат ситните мразулци по лицето на дојденецот, неговите сини, речиси проѕирни очи минуваа лево и десно по голите камени ѕидови на колибата.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
За миг запреа на масата и на столчето, наместени спроти единственото прозорче во колибата, прошетаа по неуредните купчиња папирус, по наострениот пердув, по мастилницата и по столчето.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)