прекрасен (прид.) - боја (имн.)

Ние сме во средиштето на случките и патките 79 дојдоа да гледаат.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Луѓето ја гледаа сликата и се восхитуваа. „Прекрасни бои, сликаре!“
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
А јас не сакам обично „право“, сакам по „ПИРИНАЧ“ од животот да исткаам ќилим од свила, во прекрасни бои што лекуваат.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Им даваме леб, нивните усни премногу гломазни за да голтаат, со прекрасни бои и хипнотички движења при нивниот од.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Низ него го гледаше обзорувањето и зајдувањето на денот - тоа вечно намотување бело клопче на црно, црно на бело, како што му велеше баба му; го гледаше езерото кога беше мирно и кога се преливаше во севозможни бои како бесценет камен, го гледаше кога рикаше и бучеше како ѕверки да му се бијат во утробата, го гледаше виножитото што со едниот крај се спушташе во него заслепувајќи ги очите со прекрасни бои; го сгедаше езерото кога надојдуваше и од брегот поземаше сѐ што останало на песокта:
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)