прекрасен (прид.) - се (гл.)

Колку прекрасни се овие луѓе од книгите! Ја бараат и ја најдуваат смислата на своето постоење.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
„Јас малку професионално, ама гледам одлично се грижите за растенијата - Прекрасни се!“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Ги има црвени, розови, жолти, бели... - Прекрасни се, - тихо вели Билјана.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Французинот и Англичанецот јадеа од јагулите и му велеа на Дејко: - Прекрасни се... - Прекрасни се...
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)