преголем (прид.) - радост (имн.)

Сѐ ми се чини од преголема радост.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Та така, Крсте? Ја дупнате, велиш Катилана?
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
3. Во знак на преголема радост, четниците на Толета вртеа на ражни на Баѕерот над Будимерци два брава и една јаловица.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Од преголема радост ја гризнав грутката како да беше јаболко или шеќер.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Знаев дека за кого било од учениците би била преголема радост учителката Вера да биде денеска нивна гостинка...
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Сите беа собрани крај мртвото тело на мајка му од Трајана, која од преголема радост што го виде Трајана женет, ја испушти душата.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)