празен (прид.) - и (сврз.)

Та каков е овој живот, празен и тажен, ладен и безвреден, како празен предмет врз мене лага блуе, се мразам, се презирам, што самата себе си се газам.
„Илузија за сон“ од Оливера Доцевска (2013)
Кафеаната е празна и нема кој друг да им помогне да не згасне во нивните звучни кандила вечниот пламен на љубовта.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
Солзи му надојдоа на очите. Келнерот што поминуваше забележа дека неговата чаша е празна и се врати со шишето џин.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
(И Јаже беше сличен обид, но од други причини: Хичкок се обиде да го реши проблемот на пренесување на театарска претстава на екран) .
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
И не само тоа, туку и кадарот е толку празен и неврзан што велам: „Е, ако тој е сѐ уште расположен - без разлика како е расположен - носете го низ кадарот во крупен план, но тоа негово расположение задржете го на екранот”.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Сопственото јас, според тоа, едновремено е и празно и изгладнето.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Празен во себе пред празниот и бел лист, без оној таканаречен внатрешен творечки замав, исплашен докрај од неуспехот да се обликува некаквата повест, тргнав во потрага, во барање на факти.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Жалбена постапка до повисокиот, второстепен Апелационен суд – Скопје немаше, но спроведувањето на веќе правосилната и извршна пресуда, наместо доброволно, беше присилно т.е. беше извршено преку извршител (Б.Пљаков), согласно тогаш веќе новиот Закон за извршување (2005).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Како извршно средство, поради празната и блокирана сметка на Радиото, се користеше попис и проценка на имот со заплена на движни ствари [res mobiles].
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
А во Писмото се вели дека идолите и нивните кипови се празни и шупливи, без значење сосем.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Тоа Стрелеско горе, со таа една куќа негова меѓу двата рида, а другите празни и скапани, е како некој олук.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Ко празна и студена соба. Мразарница.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Лежеше; неговиот сандак беше празен и неговото тело беше скапнато, а тој беше притивнат и уплашен од тоа, со оние скржави и полугладни оброци за сите денови, што требаше допрва да дојдат.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Беше и самиот празен и празно тонеше во млаката празна сонливост без миризба и без убавина.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Би било најголемата несреќа што би можеле да му се случи нему тука тоа надвладување и цибрината; пред неа сè го губеше своето значење и стануваше сосема ситно, а тој остануваше празен и бесцелно зашуткан среде таа снежна тишина.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
ФОРМИРАЊЕТО И АКТИВНОСТА НА АМЕРИКАНСКАТА РАЗУЗНАВАЧКАТА СЛУЖБА (ОСС)
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Имајќи предвид дека САД уште биле надвор од воениот конфликт, нивната инволвираност во европската војна се сведувала само на "прикриена воена помош" на Велика Британија36 и на празни и неубедливи политички ветувања, за разлика од конретните и убедливи политички ветувања на нацистичка Германија, која играла на картата на ревизионизмот, којшто биле присутен во некои балканските држави што останале незадоволни од Версајскиот мировен договор.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Но Дејв го заплашуваа и го правеа несреќен стиховите кои на Ренди очигледно му беа толку блиски - нивниот дух, празен и темен како ноќ, кон кој Ренди вибрираше со толкава наклоност.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Посатката е празна и Перса сега му посакува убаво да спие во својата куќичка.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Ништо особено: проќелаво ситнолико старче, со очила од дебело стакло и без рамки, врзани за ушите со усукано ортомче, со ново забало во устата што севезден нешто како да џвакаше иако беше празна и нема (саказот веќе беше вон мода и вон норми, а гумата за џвакање влегуваше во мода ама не влегуваше низ увоз), со отпуштени дланки и неподвижни прсти, кои ситно но непрекинато се тресеа - небаре над секоја пара, и најситната металка, што паѓаше на тезгата.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Изненадени пред влезот на Стоби: Порта Хераклеа Западни гробишта подземните животни вознемирени птиците бегаат злокобна фуга Градскиот саат објавува идна реставрација конзервација културно богатство сувенири Прашање: Зошто статуите се тажни и ранети а улиците и базиликите празни и пусти како мене?
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
И лежам крај неа, вели, целиот глибав, омрлушен и смекнат. Ко перница со плева, вели, ко раскиснат снег. Дури и коските ги сеќавам дека ми се празни и меки, вели.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А во средината ми се открива една голема дупка, празна и сува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)