потаен (прид.) - воздишка (имн.)

Во лесниот повев на ветерот треперат пламенчињата и шират светлина над мракот во кој трае тишината што само намерници ја разбрануваат со длабоките потајни воздишки и тивките молитви на незаборавот...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Длабока иако потајна воздишка на олеснување проструи низ Одделот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)