посебен (прид.) - состојба (имн.)

Тој е во една посебна состојба на духот во која веќе нема граница меѓу реалноста, миговната, и онаа реалност што сака да ја претвора во фикција.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
И можеби е најправилно така, ама не сум ни јас во некоја посебна состојба за да бидам глумица улога: „ма, можам да бирам меѓу стотина".
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
8. З-ум-ирање  Во тој миг прелетува пред з-умот избезумена птица листовите затреперуваат сенките ја подотвораат устата како да сакаат нешто битно да кажат  тој збор е дошепнат независно од тебе фотографијата го памти шепотот има сопствен слух лична архива своја база на умирачки.  Меморијата е во чудна несразмерност со пикселите, асовите: тие не ѝ се доволни ѝ треба око, окото на Господ 31посебна состојба на духот.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
За таа посебна состојба во Италија има специфични духовно-историски причини.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)