полн (прид.) - спарен (прид.)

Денот осамнува сам како секој искусен љубовџија - божем ништо а сѐ се случило едновремено во самоти нив одекнува полниот спарен говор на неговиот и на нејзината домаќинка гостољубието.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)