политички (прид.) - пракса (имн.)

Поистоветен со Едното, како политичка пракса и државен амблем на таа своја состојба, со поразот на тоа Едно губи целиот народ - БИДЕЈЌИ НЕ ДОЗВОЛИЛ ПОЛИТИЧКО КОНСТИТУИРАЊЕ НА СВОИТЕ ОПШТЕСТВЕНИ ПРОТИВРЕЧНОСТИ.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
95 Буржоаската јавна сфера го потпомага развојот на јавното мислење кое се спротивставува на државната моќ и има можност да влијае врз политичката пракса.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Обврската нужно е двојна, спротивставена и спорна, со што привикува одговорност а не морална или политичка пракса.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
84 Медиумот на оваа политичка конфронтација беше необичен и без преседан: јавно користење на нивниот разум од страна на луѓето.“
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Станува збор за околности во коишто стравот е доминантна особина на целиот општествен живот, константа на политичката пракса и на општата духовна клима.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Секогаш треба да се изуми начинот најмалку да ги предадеме и едното и другото - без било каква претходна извесност на успех.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)