остар (прид.) - око (имн.)

Значи острото око подразбира правилно поставена- точна – прецепција, вистинска согледба на нештата, точно во тој момент- без тоа не бидува ништо.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
При него таа се губеше сосем, гледајќи да биде што понезабележена, зашто секое нејзино послободно движење ќе го проследат преку железната рамка на очилата неговите студени и остри очи.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
На Рожденката не ѝ откина од острото око овој настан.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Острото око на Јана летимично забележа неколку карактеристични детали кај Рада.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)