основен (прид.) - психолошки (прид.)

Таа цврста подлога особено ќе ја ползува големиот мислител Рене Декарт, во како што истакнува авторот, Ото Клем, „Откритието на свеста како основен психолошки факт“ кое не било направено пред Декарт, додавајќи понатаму дека со него започнува „развојот на модерниот поим за свеста“.2 „Модерниот поим за свеста“, всушност подразбира познание за себе како продукт на интроспективно набљудување, односно софистициран процес на рефлексија на сопственото искуство.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Впрочем, христијанското учење за душата и телото создава цврста подлога за изградба на типично, до денешен ден длабоко присутно, сфаќање во западната цивилизација за дуалистички пристап кон односот дух-тело.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Но, тоа всушност и го знаеме (како нечисти семејни алишта), нема многу корист од тие инвентарски лелекања, но треба одвреме-навреме да се повторува (основна психолошка заштита), за тотално да не го загубиме контактот со онаа поширока реалност и стварност, со самиот принцип на споредување, кој единствено и нуди некаков “идентитет”.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)