опуштен (прид.) - и (сврз.)

Кога успева, во постојаната креативна трка со своите музички и академски ангажмани, да пишува толку опуштено и духовито?
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Но при повторното татнење на возовите над неа, таа опуштена и незацврсната, се прекршува.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Само да не го најдат заспан, опуштен и неспособен да се противи и брани.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Прилегаше замаено, болно опуштен и одеднаш мошне внимателен.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Вака гол се чини премногу опуштен и нескладен.
„Младиот мајстор на играта“ од Александар Прокопиев (1983)