огромен (прид.) - човек (имн.)

Дики (Ја наведнува главата): Ќути, ене го доаѓа.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Пред нив застанува огромен човек со мустаќи и лузни на лицето.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Мажот Косров седел на столот и загрмел.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Тој беше огромен човек, со грива од мрсна сива коса, со обесено и збрчакно лице и со дебели црнечки бузи.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Пред него беше нашиот вујко Косров, огромен човек со калеша глава и со најголеми мустаќи во долината Сан Јоаким, човек толку буен по темперамент, толку раздразлив, толку невнимателен, што секого го запираше да зборува со рикање.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Можеа со еден поглед да го опфатат и целиот оној огромен човек пред себе, онака црвенокос, со здравје на бог, што бликаше во секое негово движење, во секое влакно од неговата коса, и наеднаш имаа исподзаборавено на сѐ друго.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)