обичен (прид.) - вистина (имн.)

Кога во светлоста на пламенот ќе видиш што се криело во одајата ќе станеш и самиот жива светлост, потоа како и пред тоа, ќе си мрак и пепел на својот мрак, ја сфаќа таа за него обична вистина и се насмевнува, мислиш знае што ќе види во одајата кога семоќниот оган ќе ја започне својата игра.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
- Ниривина не е веќе невина. Сакав да го утешам со обична вистина. - Никој веќе не е невин.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Многу обични вистини се забележани во сиџилите, за обични луѓе.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)