нејзин (прид.) - чедо (имн.)

Долго јa гледа небаре сака да ги открие сите оние белези и црти што единствено се својствени на Циљка и уште еднаш да се увери дека девојката којa сега ја држи во својата прегратка навистина е нејзиното чедо.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Од далечината одекнува нејзиниот рамнодушен глас, никогаш таков кога им се обраќаше на нејзините чеда.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Мајка во своите молитви најчесто го молеше Севиш­ниот да ги доварди нејзините чеда и татковите книги.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Ѝ доаѓаше да кине месо од себе само да помогне, нејзиното чедо да не се јаде и да ги задржи двете најважни суштества во нејзиниот живот.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Ни се причини како змејот се извишува за со конечниот залет да нѐ проголта и да нѐ повлече кон длабината Во тие мигови Мајка започна посилно да ја кажува молитвата за спасувањето на нејзините чеда, која ја препознававме од честите шепотења, кога ни беше тешко во животот.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Нејзиното однесување ме потсетуваше на мојата мајка и на односот кон нас, нејзините чеда, која често велеше дека бог ја испратил во животот за да ги спаси своите чеда!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Таа целиот живот нас нѐ спасуваше, животот ѝ мина во тоа, но сега ѝ дојде редот да ја спасуваат нејзините чеда!
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Во текот на сите години од животот, се обидував да ја разберам големата Мајкина љубов кон нас, нејзините чеда, во сите нејзини фази.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Во тие мигови, Мајка зрачеше со срамежлива, притаена среќа, со сета светната добрина во нејзините очи, верувајќи дека и натаму е корисна со своето верување, особено кога беа во прашање нејзините чеда.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
За прв пат Мајка го проколнуваше Бог што не ја зел првин неа, а не нејзините чеда.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Оваа книга, иако е напишана само од еден од синовите, сепак, е книга на сите нејзини чеда.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Нејзината љубов, нејзината грижа кон секое од нејзината чеда, се одложуваше, односно се одолго­влекуваше, во зависност од нејзината природна процена, колку му беше потребна на секое од своите чеда.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Тогаш, упорно ја молевме, сите нејзини чеда, да дојде со нас, да се откаже од самотијата која се пренесуваше и во нашите животи, како своевиден неспокој.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)