нејзин (прид.) - дишење (имн.)

Под главата го чувствуваше правилниот ритам на неговото срце, кое чукаше во ритмот на нејзиното дишење.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Стоеше таму и се плашеше да дише, небаре таа и птицата беа во некаков занес и нејзиното дишење можеше да го прекине тој занес.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
И тогаш нејзиното дишење се одвои од здивот на другиот и се претвори во липање и потоа липањето се стврдна во слоговите на неговото име.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Не, се тргнав ослушнувајќи го нејзиното дишење. Јас уште не патувам.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Се враќа Бандо во постелата, ја гледа жена му кај што спие со собрани усни низ кои шишти нејзиното дишење како фитил да гори.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)