неодреден (прид.) - и (сврз.)

Во ушите започнува да ѕуни неодредена и заглувната музика. Го замачија пискања на зурли.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
III. Денот дојде неодреден и сив, како некој што долго се двоуми дали да влезе.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)