негов (прид.) - шарен (прид.)

Неговиот шарен капак како да ѝ се насмевнуваше.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Без каталогот, ние се сеќававме на неговите шарени слики, а Мајка успеваше да ни го дополни сеќавањето зашто тој не престануваше да се прелистува во нејзината свест.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
- Убав ден ти посакувам – ме погали по косата кога стигнавме во мојата соба и јас потоа долго стоев на прозорецот, сè додека можев со поглед да го следам неговиот шарен и сјаен килим.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
А десетта рана со нож прободена, Јане, Јане ле Бело грло!“
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Стар овчар, со бела коса и брада, тивко ја свири со неговиот шарен кавал песната: „Море сокол пие вода на Вардарот, Јане, Јане ле бело грло!
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)