негов (прид.) - психолошки (прид.)

Доколку Duchamp се идентификува со Аполинер, насловот на ова дело сведочи не само за Duchamp-овата исклучителна дарба за претскажување; тоа е, исто така, уште еден доказ за неговото психолошко гравитирање кон бесмртноста.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
- Логиката на нивната вкочанетост е логика на стравот, не не страв како карактерен недостаток на случајни поединци туку како модел на реагирање на општествени случувања, значи стравот не во неговата психолошка, туку во неговата социјална димензија.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Овој посмртен ритуал е универзален и Duchamp потсвесно му се вратил и тогаш кога во црвено ги обои “Деветте мажјачки калапи” (т.е. себеси) кои почиваат на “Гробиштата на униформи и ливреи” на Големото стакло.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)